Δράττοντας την ευτυχία μέσα από τις διελεύσεις τής μέσης ηλικίας

Για πολλούς από εμάς η ζωή βιώνεται σαν ένα ταξίδι μέσα από άβατους δρόμους που δεν έχουν πινακίδες.

Όταν, σ’ αυτό το ταξίδι, πέφτουμε πάνω σε κάποια συγκεκριμένα κρυφά σημεία, βρισκόμαστε σε δρόμους-εμπόδια, που είναι καθαρά καταγεγραμμένοι στους ουρανούς και που από την πλευρά μας πρέπει να μάθουμε πώς, πότε και γιατί εμφανίστηκαν.

Η αστρολογία μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε απάντηση σε ερωτήματα όπως τα παραπάνω. Πρώτα απ’ όλα, όπως είναι γνωστό, ο γενέθλιος χάρτης, από τη στιγμή της γέννησής μας, αποτελεί τον καλύτερο χάρτη πορείας που θα μπορούσαμε να κατέχουμε. Οτιδήποτε είναι γραμμένο σ’ αυτόν τον γενέθλιο πλοηγό έχει να κάνει με το βέλτιστο δυναμικό μας, καθώς και με κάθε εμπόδιο ή δυσκολία που μπορεί να βιώσουμε.

Πέρα από αυτή τη γνώση, υπάρχουν ωστόσο και κάποιες όψεις που βιώνονται απ’ όλους μας συλλογικά. Μέσα από αυτές, παίρνουμε τα μαθήματά μας, τα οποία εμφανίζονται σε συγκεκριμένες διασταυρώσεις κατά την πορεία μας. Αυτές οι όψεις συναντώνται όταν τα χρόνια αρχίζουν να περνούν ανεπαίσθητα, όταν έχουμε γευτεί τις περιπέτειες και τις εμπειρίες τής ζωής και είμαστε πια έτοιμοι ν’ αρχίσουμε το δεύτερο κομμάτι του ταξιδιού μας, πριν προχωρήσουμε στο τρίτο ή ακόμα παραπέρα στο τέταρτο κομμάτι, μιας και η μακροζωία είναι γεγονός.

Η φύση έχει έναν τρόπο να μας παρουσιάζει τα πράγματα ολοκάθαρα και καθένας από τους παραπάνω πλανήτες και καθεμιά από τις αντίστοιχες όψεις που σχηματίζουν μάς αντιμετωπίζουν με τρόπο που μας αφορά σαν ολόκληρη γενεά, αλλά και πολύ προσωπικά, αφού είμαστε όλοι μοναδικοί και έχουμε πολύ χαρακτηριστικούς χάρτες.

Η πρώτη στάση στο ταξίδι μας είναι η πόρτα του Κρόνου. Όταν ο Κρόνος επιστρέφει στο αρχικό του σημείο στον χάρτη μας βιώνουμε τη λεγόμενη πρώτη Επιστροφή του, η οποία συμβαίνει όταν είμαστε περίπου στο 29ο έτος της ηλικίας μας, σ’ ένα σημείο δηλαδή όπου σταματάμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας σαν αιώνιους έφηβους, σαν προέκταση των γονιών μας (είτε μας άρεσε είτε όχι) και αρχίζουμε να σταθεροποιούμαστε και να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις.

Η λέξη κλειδί εδώ είναι η αποδοχή, σαν ν’ αποτελεί ο Κρόνος ένα πρόγραμμα που αποτελείται από 12 βήματα και που είναι σχεδιασμένο να μας βοηθήσει να προχωρούμε κάθε μέρα μέσα σ’ ένα επιτρεπόμενο όριο. Ο Κρόνος σχετίζεται με την αποδοχή όσων έχουμε κάνει στη ζωή μας, με καταστάσεις όπου μετανιώνουμε για τα λάθη μας και που ξαναχτίζουμε ή ανασυγκροτούμε τη ζωή μας.

Μπορεί να μας περάσει από δύσκολα μονοπάτια, ωστόσο μόνο μέσα την αποδοχή των λαθών και την αλλαγή τους θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε όντας μεγαλύτεροι, σοφότεροι και καλύτερα ενημερωμένοι.

Ο Κρόνος είναι καρμικός πλανήτης, θεωρείται δε πλανήτης που δίνει μαθήματα. Είναι ο θεριστής και ο σπορέας, αυτός που μας κάνει μέτοχους στο μεγάλο κοσμικό μυστικό, ότι δηλαδή καθετί που κάνουμε έχει συνέπειες, ενώ η αντιμετώπισή τους δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

Ο Κρόνος είναι ο πλανήτης που σου λέει «παίξε τώρα, αλλά θα πληρώσεις μετά». Σχηματίζει όψεις με τον γενέθλιο χάρτη μας σε μία κυκλική βάση 7 χρόνων, μέσα από συνόδους, τετράγωνα και αντιθέσεις, μέσα δηλαδή από δύσκολες όψεις, που έχουν πάντα κάτι να μας διδάξουν.

Ο Πλούτωνας είναι ο δεύτερος μέντορας που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Έχει κακή φήμη και σίγουρα είναι υπεύθυνος για ένα μέρος της, αλλά αυτό κυρίως αφορά περιπτώσεις που απευθύνεται σε προσωπικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο γενιάς. Αν κάποιος γεννήθηκε με πλουτώνιες επιρροές, μπορεί (και εξαρτάται από τον ίδιο) να χρησιμοποιήσει αυτές τις επιρροές για ν’ αποκτήσει δίψα για εξουσία, να γίνει αμείλικτος και δικτάτορας στην επαγγελματική και προσωπική του ζωή.

Ο Πλούτωνας έχει κακή φήμη, αλλά αυτό εξαρτάται από τον τρόπο που χρησιμοποιείται και πραγματώνεται η ενέργειά του. Αυτό προκαλεί φόβο και τρόμο, αλλά η ενέργεια του Πλούτωνα δεν έχει να κάνει με τη δημιουργία της ατομικής βόμβας, ακόμα κι αν γίνονται τέτοιοι συσχετισμοί γι’ αυτόν απ’ όλους.

Από την άλλη πλευρά, η ενέργεια του Πλούτωνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να φτάσει κάποιος ψηλά, ν’ αναπτύξει δύναμη που θα βοηθήσει τους φτωχότερους να αποκτήσουν φθηνά καύσιμα, τα οποία τελικά θα χρησιμοποιηθούν για φαγητό και στέγη. Από εμάς εξαρτάται, καθώς αποτελούμε κομμάτι του συλλογικού σε παγκόσμιο επίπεδο, να δούμε τι θα κάνουμε με αυτό το κομμάτι.

Θυμηθείτε ότι, ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο, οι επιρροές του Πλούτωνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να γίνει κάποιος ο γιατρός που ανακάλυψε το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας, όπως ο Dr. Jonas Salk (σκορπιός στο ζώδιο) ή που έκανε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς, όπως ο Dr. Christian Barnard (και αυτός σκορπιός στο ζώδιο). Αυτό που μετρά είναι το πώς θα χειριστούμε αυτή την τρομερή ενέργεια, η οποία, όπως καθετί άλλο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αρνητικό ή με θετικό τρόπο.

Βέβαια, είναι ενδιαφέρον ότι το τετράγωνο του διελαύνοντα Πλούτωνα με τον γενέθλιο είναι η πρώτη μεγάλη επιρροή που συναντάμε μετά από την επιστροφή του Κρόνου (τουλάχιστον για εκείνους που γεννήθηκαν με τον Πλούτωνα στην Παρθένο). Πιθανότατα, μετά την αντιμετώπιση της ίδιας της δομής της ζωής μας και αφού κάνουμε το πρώτο βήμα προς την πραγματική ενηλικίωση, την ανεξαρτησία και την υπευθυνότητα (Κρόνος), είμαστε πια εφοδιασμένοι να αντιμετωπίσουμε θέματα ισχύος και αυτό είναι ό,τι αντιπροσωπεύει ο Πλούτωνας: την ισχύ σ’ όλο της το δυναμικό.

Ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι ο ρυθμός της ζωής αλλάζει, καθώς τα χρόνια περνούν και αυτό φαίνεται στον τρόπο που έχουν εξελιχθεί οι γενιές. Η γενιά του Πλούτωνα στην Παρθένο θα δοκιμάσει την όψη τετραγώνου νωρίτερα, σε σύγκριση με τις προηγούμενες γενιές, ομοίως και η γενιά με τον Πλούτωνα στον Ζυγό. Η γενιά με τον Πλούτωνα στον Λέοντα (1937-1958) πέρασε την εμπειρία του τετραγώνου γύρω στην ηλικία των 42-44. Η γενιά του Πλούτωνα στον Καρκίνο (1912-1937) πέρασε την εμπειρία του τετραγώνου γύρω στα 46-48.

Φαίνεται ότι, όσο περνούν τα χρόνια, η ισχύς και ο έλεγχος πάνω στη ζωή μας, τα πιο σημαντικά στοιχεία στην όψη τετραγώνου ανάμεσα στον διελαύνοντα και τον γενέθλιο Πλούτωνα, εμφανίζονται νωρίτερα στη ζωή κάθε διάδοχης γενιάς (τουλάχιστον αυτό συμβαίνει λόγω του ότι ο Πλούτωνας παραμένει από 12 έως 33 χρόνια σε κάθε ζώδιο). Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή είχαμε λιγότερο έλεγχο σε κάποια γεγονότα της ζωής μας και οι νεώτερες γενιές δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την προσωπική τους δύναμη, παρά μόνο όταν θα ήταν μεγαλύτερες από τη γενιά του Πλούτωνα στην Παρθένο.

Πρόκειται για τη γενέθλια θέση του Πλούτωνα για όσους είναι γύρω στα 35. Ο Πλούτωνας ήταν στην Παρθένο από το 1956 μέχρι το 1972, στον Ζυγό από το 1971 έως το 1983, στον Σκορπιό από το 1983 έως το 1995, ενώ βρίσκεται στον Τοξότη από το 1995 μέχρι σήμερα (2008).

Το θέμα της ισχύος έρχεται στο προσκήνιο περισσότερο απ΄ ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Το τετράγωνο του διελαύνοντα με τον γενέθλιο Πλούτωνα δηλώνει ότι ό,τι έχουμε ή δεν έχουμε κάνει για να νιώθουμε ισχυροί στη ζωή μας μπαίνει κάτω από λεπτομερή και εξονυχιστική εξέταση. Τι ακριβώς χρειάζεται για να νιώθουμε δυνατοί σαν ανθρώπινα όντα; Πόσο διατεθειμένοι ήμασταν μέχρι τώρα για να συμβεί αυτό;

Μήπως, για παράδειγμα, κάναμε επιχειρηματικές συνεργασίες που ήταν ανήθικες, μόνο και μόνο για να αποκτήσουμε πολλά χρήματα και για να κινούμε τα νήματα; Κάναμε μήπως γάμους που ήταν βασισμένοι μόνο στα υλικά αγαθά και όχι στην πραγματική αγάπη; Μήπως καθυστερήσαμε τον γάμο και την απόκτηση παιδιών για χάρη της καριέρας μας και εάν είναι έτσι, μήπως το βιολογικό μας ρολόι αρχίζει να απομακρύνεται; Τι πραγματικά θέλουμε και τί είναι σημαντικό για εμάς;

Αν, για παράδειγμα, παντρευτήκαμε κάποιον απλά και μόνο για να εντυπωσιάσουμε τους φίλους μας, μήπως αυτό μεταφράζεται ως αυτοϊκανοποίηση; Τώρα, σ’ αυτήν την ηλικία, το σύμπαν απαιτεί ν’ αντιμετωπίσουμε κατάματα αυτές τις ερωτήσεις. Ο Πλούτωνας δεν φυλακίζει κανέναν, και αν αποφασίσουμε να μην αντιμετωπίσουμε την απαίτησή του για προσοχή, ίσως τότε να μην νιώσουμε σαν “ευτυχισμένοι κατασκηνωτές”, όταν θα φτάσουμε στο επόμενο οδόφραγμα.

Η επόμενη πινακίδα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας, η οποία απαιτεί να σταματήσουμε, να κοιτάξουμε και να τη αφουγκραστούμε είναι το τετράγωνο του διελαύνοντα με τον γενέθλιο Ποσειδώνα. Αυτό συμβαίνει στην ηλικία των 40-42 χρόνων. Σ’ αυτή τη συμβολή του δρόμου της ζωής μας μάς επιτίθεται η ενήλικη ποσειδώνια εκδοχή του “Νησιού της Απόλαυσης “. Και όμοια με τον Πινόκιο, τίποτα δεν είναι όπως αρχικά φαίνεται.

Όπως και στη χώρα του Ποτέ-Ποτέ, είτε με την εκδοχή του Μ. Jackson ή του J.M. Barrie, τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται στην επιφάνεια. Μπορεί να μας πάρει κάποιο χρονικό διάστημα, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά συμβαίνει σε σχέση με τις συνειδητές και τις υποσυνείδητες σκέψεις και τα συναισθήματα.

Ο Ποσειδώνας είναι μία ψευδαίσθηση. Άσχετα με το τι γνωρίζετε και το τι δεν γνωρίζετε για τον Ποσειδώνα, αυτό θα πρέπει να το ξέρετε. Ο Ποσειδώνας μπορεί να μας δώσει μια ιδεαλιστική θέαση του κόσμου, μπορεί να αυξήσει ή να ενθαρρύνει τη δημιουργικότητά μας, καθώς και να μας επιτρέψει να αγαπάμε με ένα αγνό κρυστάλλινο πνεύμα. Αλλά πάνω και πέρα απ’ όλα, ο Ποσειδώνας είναι πρωταρχικά μια ψευδαίσθηση.

Όταν ο διελαύνων Ποσειδώνας τετραγωνίζει τον γενέθλιο Ποσειδώνα μας (την περίοδο που πετυχαίνουμε το 4-0, όταν δηλαδή μπαίνουμε στα 40 ) είμαστε έτοιμοι για μια μεγάλη δόση απατηλών γεγονότων, που σχετίζονται πιο πολύ με τον ψυχισμό μας.

Αυτό μπορεί να συμβεί όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και ανακαλύπτουμε ότι αρχίζουμε να γερνάμε λιγάκι, όταν δεν μπορούμε πια να κερδίσουμε έναν εφευρετικό ή πολυμήχανο ρόλο και όταν βάφουμε τα μαλλιά μας όχι μόνο για στυλ ή για να κάνουμε εντύπωση, αλλά για να καλύψουμε λίγες γκρίζες τρίχες.

Πέρα από αυτά, ο Ποσειδώνας μάς μαθαίνει να προσπερνάμε τις γοητευτικές ψευδαισθήσεις, που ίσως είχαμε σχηματίσει για τον εαυτό μας και μας ωθεί σε μια περισσότερο πνευματική συναίσθηση, ακόμα και αν δεν είμαστε ακριβώς σίγουροι για το τι αυτή εμπεριέχει. Ίσως μας ενθαρρύνει να ξεχάσουμε τα μικρά και ασήμαντα πράγματα και να συγκεντρωθούμε σε πιο σημαντικά ζητήματα.

Ο Ποσειδώνας επίσης απελευθερώνει το δημιουργικό δυναμικό, το οποίο μπορεί να ήταν κλειδωμένο μέσα μας. Πολύ άνθρωποι αρχίζουν να ζωγραφίζουν, να γράφουν ποίηση ή λογοτεχνία, να ασχολούνται με τη γλυπτική, τον χορό ή τη δημοσιογραφία, όταν βιώσουν τη συγκεκριμένη όψη. Έχουν έναν ολόκληρο κόσμο πληροφοριών αποθηκευμένο μέσα τους και τώρα νιώθουν την επιθυμία να εκφράσουν αυτή τη δημιουργικότητα για δικό τους όφελος ή μπορεί να θελήσουν να τη μοιραστούν με τον υπόλοιπο κόσμο γύρω τους.

Δεδομένα όπως το να τελειοποιήσουμε μια τέχνη μας, να σχεδιάσουμε ένα σκηνικό, να αναπτύξουμε ένα πρόγραμμα καλλιτεχνικής αντίληψης για παιδιά κλπ., μπορούν να είναι ένα κομμάτι που σχετίζεται με το πέρασμα του Ποσειδώνα από τη ζωή μας. Μας ωθεί να κοιτάξουμε εντός και εκτός και μας επιτρέπει να ταξιδέψουμε σ’ εκείνα τα μέρη της ψυχής μας, για τα οποία νιώθουμε αβεβαιότητα και ανασφάλεια.

Τότε φτάνουμε στον Χείρωνα, όταν έχουμε περίπου ζήσει τον μισό αιώνα της ζωής μας. Ο Χείρωνας είναι ο “πληγωμένος θεραπευτής”. Εμφανίζεται στο συνειδητό κομμάτι της ζωής μας κατά τη γέννησή μας και επιστρέφει στο χάρτη μας αφού έχουμε αποκτήσει 50 χρόνια εμπειρίας. Μπορώ να πω ότι ο Χείρωνας είναι ο πλανήτης ο οποίος μας αφήνει να θρηνήσουμε.

Στον προσωπικό γενέθλιο χάρτη, ο Χείρωνας δηλώνει το σημείο που έχουμε πληγωθεί περισσότερο και που, κατά τα παιδικά μας χρόνια, επηρεαστήκαμε πάρα πολύ, μέσα από αρνητικές κρίσεις ότι δεν ήμασταν αρκετά καλοί ή αρκετά αξιαγάπητοι ή ότι δεν ανταποκριθήκαμε στις προσδοκίες των γονιών ή των δασκάλων μας.

Ο Χείρωνας αντιπροσωπεύει το μέρος, όπου νιώσαμε κοινωνικά απομονωμένοι και αποκομμένοι, το σημείο όπου επιτρέψαμε στις πληγές μας να εσωτερικευτούν και να κρυφοκαίνε ή να αποβληθούν, μόνο και μόνο για να ξαναεμφανιστούν μέσα από την κακοποίηση, τις δηλητηριασμένες σχέσεις ή τη χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Όταν είμαστε στο στάδιο της επιστροφής του Χείρωνα, είμαστε έτοιμοι για μια περίοδο θρήνου και θλίψης. Θλιβόμαστε για τα λάθη που κάναμε, τα ψέματα που ειπώθηκαν και που με τη σειρά μας πιστέψαμε και τέλος για τα λάθη στην κρίση μας.

Θρηνούμε επίσης για τις πραγματικές και ουσιαστικές σχέσεις που τερματίστηκαν ή θυμόμαστε τους θανάτους των δικών μας αγαπημένων προσώπων, συνειδητοποιώντας ότι φοβόμαστε αυτό που πρόκειται να συμβεί στα εναπομείναντα χρόνια της ζωής μας. Η θλίψη είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Από τη στιγμή που είμαστε σε θέση να κοιτάξουμε πίσω και να αφήσουμε τη θλίψη να γίνει αισθητή, τότε μόνο θα νιώσουμε την κάθαρση, την ανανέωση και την ελευθερία.

Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρώ πως ο Χείρωνας είναι ο μέγας ανανεωτής, ένα καταιγιστικό μέσο που καθαρίζει τους ιστούς αράχνης και τη σκόνη μια για πάντα. Είναι σα να ανοίγει ένα παράθυρο στο υποσυνείδητο, μέσα από το οποίο αναπνέουμε δροσερό και καθαρό αέρα. Αφήνοντας τον εαυτό μας να αναπνεύσει, σα να διαλογιζόμασταν ή να κάναμε γιόγκα, είναι μέρος της θεραπείας του Χείρωνα μέσα από τη μάθηση, τη ζωή και την απελευθέρωση.

Όταν όλο αυτό ολοκληρωθεί, είμαστε έτοιμοι για τη δεύτερη επιστροφή του Κρόνου στην ηλικία των 58. Αυτή η Επιστροφή μάς πηγαίνει ακόμα πιο μακριά στο προσωπικό μας ταξίδι. Προσπερνάμε την φάση της ενηλικίωσης, τα παιδιά και την καριέρα και μέσα από την επόμενη φάση της ζωής μας πρέπει να αντιμετωπίσουμε το “άδειο σπίτι”, τους ηλικιωμένους γονείς, την προσωπική μας υγεία, ζητήματα ατομικής μας απόσυρσης, καθώς και την επιθυμία που κάποτε είχαμε για να πετύχουμε στη ζωή μας.

Ο Κρόνος κάνει ξανά ό,τι έκανε στην πρώτη του επιστροφή, με την διαφορά ότι τώρα η “μουσική” του έχει μια πιο βαθιά και πλούσια ηχώ και ίσως να την ακούμε κάπως καλύτερα.

Κάθε στάδιο στη ζωή μας είναι με τέτοιον τρόπο αστρολογικά σχεδιασμένο, ώστε να μαθαίνουμε, να ωριμάζουμε και να συνεχίζουμε. Είναι σα να είμαστε οι βασικοί πρωταγωνιστές στη δική μας νουβέλα, η οποία γράφτηκε από εμάς με τη γνώση που αποκτήσαμε μέσα από τα γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή μας.

Σε αστρολογικό επίπεδο, κάθε γενεαλογική όψη στον χάρτη μας μάς ενθαρρύνει ή και ακόμα μας δίνει την εντολή ν’ ανοίξουμε εκείνο το βιβλίο, να διαβάσουμε τις παλαιότερες καταχωρίσεις και έτσι να γράψουμε καινούργια κεφάλαια, όντας εξοπλισμένοι με την αυτογνωσία ότι διανύουμε ένα ιερό ταξίδι.

Ασφαλείς με τη γνώση ότι έχουμε αγωνιστεί με χαρά, λύπη απόλαυση και πόνο, μπορούμε πια να νιώσουμε ικανοποιημένοι ότι το γήινο ταξίδι είναι πλούσιο και ολοκληρωμένο, πράγμα που μας επιτρέπει να ωριμάσουμε, να αλλάξουμε και να ευδοκιμήσουμε.

Μετάφραση – Απόδοση: Αγγελική Φροξιλιά