Παρ’ αίσθηση αντίληψη και ψυχοκινητικότητα… ESP και PK
Ανάμεσα στον Εσωτερισμό – Μεταφυσική και την εξωτερική επιστήμη, παρεμβάλλεται χλιαρά ή… Παραψυχολογία, που πότε κλίνει προς τη μια μεριά και πότε προς την άλλη, στον άχαρο ρόλο της να βεβαιώσει και τις δυο πλευρές, ότι κοντά τους…είναι… Με το άρθρο μου αυτό θα μελετήσουμε δυο ενδιαφέροντα σημεία της επιστήμης αυτής, το ESP και PK, ώστε ο αναγνώστης να ενημερωθεί κατά κάποιο τρόπο, για ένα δορυφόρο θα λέγαμε του Εσωτερισμού η αντίθετα του… Ορθολογισμού.
Η παρ’ αίσθηση αντίληψη η η πρόσληψη πέραν των αισθήσεων (EXTRA SENSORY PERCEPTION), είναι το φαινόμενο που λαμβάνει χώρα έξω από το χώρο και το χρόνο και αφορά τη λήψη γνώσεων και πληροφοριών, δίχως την παρεμβολή και χρησιμοποίηση των γνώριμων αισθήσεων. Είναι το ESP (EXTRA SENSORY PERCEPTION) μια αντιορθολογιστική παρεμβολή μέσα στην επιστήμη, που διεγείρει τους οπαδούς μιας σπείρας και παγοποιημένης λογικής.
Από τους μη γνωρίζοντες από κοντά τα πράγματα, υπάρχει φόβος να εξηγηθεί και να χαρακτηρισθεί σαν φαινόμενο τηλεπαθητικό, αν η μάντευση γίνεται από μακριά η για μακρινά γεγονότα μέσα πάντοτε στο χώρο και στο χρόνο, στα παρελθόντα και στα μέλλοντα γίγνεσθαι.
Η σύγχρονη Παραψυχολογία από το 1930, αντιμετώπισε κρίσεις και επιθέσεις από τους μεγάλους καταλύτες της Πράϊς και Χάνσελ.
Ο Δρ. Πράϊς, κτύπησε σκληρότατα τα αποδεικτικά πειράματα των παραψυχολόγων Ράϊν και Σόουλ, τους οποίους κατηγόρησε σαν απατεώνες και τα πειράματα τους «συσσωρευμένα ψεύδη».
«Αν είναι αλήθεια όλα αυτά για τις παραίσθηση αντιλήψεις, γιατί να μην εφαρμόζονται στην πρακτική και καθημερινή ζωή μας, ώστε να προλαμβάνονται οι κάθε φύσης καταστροφές, που πλήττουν τους ανθρώπους ιδιαίτερα και όλο το γένος των ανθρώπων μαζί;».
Ύστερα το άλλο σκέλος αυτού του τύπου των φαινομένων) το PK, το ψυχοκινητικό (PSYCHO – KINETIQUE), που ερεθίζει τόσο τους ορθολογιστές, αντιμετώπισε μια αγρία αντεπίθεση και απερίγραπτη κριτική. Ο RHINE και ο THOULESS, προσπάθησαν να αποδείξουν με αξιόλογα πειράματα την επίδραση και την επιρροή πάνω στην ύλη (σε διάφορα αντικείμενα), την ψυχοκινητική ενέργεια και να καθιερώσουν έναν επιστημονικό, ας πούμε τύπο, που μόνιμα θα αποδείκνυε ότι η ψυχοκινητική ενέργεια πάνω στην άψυχη (νεκρή) ύλη είναι μια πραγματικότητα και ότι αυτή και μόνη αποδεικνύει τον έλεγχο της ύλης από μια άλλη δυναμοενέργεια, ανώτερη όπως η ψυχοκινητική.
Ο Δρ. Πράϊς είπε ωμά το μεγάλο του κατηγορώ για την Παραψυχολογία με την ευκαιρία των πειραμάτων των παραψυχολόγων που σας ανέφερα.
«Η παραψυχολογία είναι στολισμένη με μερικά στολίδια επιστημονικά, αλλά μέσα της φέρνει τα σημάδια της μαγείας».
Δηλαδή καμία μα καμία παραδοχή οιασδήποτε αντίληψης πέραν εκείνων που οι αισθήσεις φέρνουν και ουδεμία αναγνώριση της ψυχοκινητήριας επίδρασης, πάνω στην ύλη. Σκεφθείτε τώρα για τον Εσωτερισμό και για τα μεταφυσικά φαινόμενα, τι απήχηση μπορεί να έχουν σ’ αυτόν τον τύπο των ανθρώπων, που κόπτονται για τον ορθολογισμό…
Κατά τον ερευνητή Ρενέ Σιούντρ (RENE SUDRE) με το βιβλίο του «LE DOUBLE POUVOIR DE L’ ESPRIT TRADUIT ET PRESENTE» μας βεβαιώνει, ότι δεν είναι δυνατό να διαχωρίσουμε τις δυο μνημονευμένες καταστάσεις, την ESP (παρ αίσθηση αντίληψη) από το PK (ψυχοκινητήρια εκδήλωση πάνω στα αντικείμενα).
Αυτό κατά το Σιούντρ, είναι κάτι το ακατανόητο και το μη συμβιβαζόμενο με τα συμβαίνοντα φαινόμενα γεγονότα. Μέσα σ’ αυτά τα πλέγματα εισέρχονται πολλοί παράγοντες, που αλλοιώνουν την αλήθεια. Αφού μεσολαβούν διάμεσα…
Τα ΥΠ (υποκείμενα πειραματισμού), τα εκπαιδεύουν οι αρμόδιοι να μην παρασυρθούν από παραδεγμένες μεταφυσικές συγκινήσεις, οπότε είναι επόμενο να κλείνουν το… παραψυχολογικό χάρισμα και έτσι να περιορίζουν τη διαψυχική εκδήλωση διαμέσου. Τα ESP και PK είναι ταυτόχρονες και σχεδόν ταυτόσημες εκδηλώσεις της ψυχής και λαμβάνουν χώρα πέραν από τις περιορισμένες παραψυχολογικές διεργασίες – εκδηλώσεις. Οι περιορισμοί αυτοί γίνονται για τη διατήρηση των επιστημονικών πλαισίων, προς αποδεικτικούς σκοπούς των ελάχιστα πετυχημένων απλοφαινομένων, ενώ καταπνίγουν τα εσωτερικά εκχυλίσματα των ψυχοκινήσεων, με αποτέλεσμα να αδικούν την ίδια επιστήμη τους την παραψυχολογία, στην οποία στηρίζουμε πολλές ελπίδες, να διαφωτίζει τους ορθολογιστές στην απαραίτητη παραδοχή μιας αιώνιας πνευματοψυχής.
Ας δούμε τώρα και πειραματικά, πως ερμηνεύει και πως επεξηγεί η παραψυχολογία τον Πολυγωνισμό.
Ο Δρ Γκρασσέ (GRASSET), καθηγητής της Ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Μονπελιέ και μέλος, της ιατρικής Ακαδημίας της Γαλλίας, παρουσίασε ένα πολυγωνικό σχέδιο των νευρικών κέντρων, που αξιοποιούσε τις μη συνειδητές και αυτοματικές λειτουργίες του ανώτερου ψυχισμού (ο ψυχισμός δεν αναγνωρίζει την πέραν του τάφου αιώνια ζωή της οποιασδήποτε ψυχής).
Αυτά για τον παθολόγο γιατρό και Ακαδημαϊκό GRASSET είναι τα διατρέχοντα κατά τις ψυχολογικές συνεδριάσεις για την παραγωγή φαινομένων (ψυχιστές).
Τώρα αυτά τα μη συνειδητά πολύγωνα, σε μια πυκνή λειτουργία και αλληλουχία τους, συνδέονται ανάμεσα τους καθώς και με το Ο (όμικρον) σύμβολο του συνειδητού παρόντος, του αρχηγού – υπεύθυνου του πειράματος. Οι Δρ. GRASSET και συνεργάτης του Δρ. CROCA τόνισαν, ότι όλα αυτά τα άλλα, τα μη συνειδητά, (τα πολυγωνικά παρόντα) είναι προικισμένα με μια διαφορετική ευαισθησία και κινητικότητα ESP και PK.
Επίσης διαθέτουν φαντασία, μνήμη και μάλιστα έναν ψυχολογικό αυτοματισμό που παράγει πράξεις αυθόρμητες, δίχως να είναι συνειδητά θελημένες…
Υπό το φως της πολυψυχικής αντίληψης του GRASSET παραδέχονται (οι παραψυχολόγοι), ότι μέσα στον Πολυγωνικό ψυχισμό αναβλύζουν ικανότητες ενός ανώτερου ψυχισμού, που στην κανονική ζωή είναι (οι ικανότητες) υποταγμένες σ’ αυτόν (τον ψυχισμό).
Τώρα με τη θεωρία αυτή του Πολυγωνικού δίνουν εξηγήσεις στις μεταθέσεις των αντικειμένων και στα περιστρεφόμενα τραπεζάκια.
Τρία τρίγωνα έχει το σχήμα της ανάλυσης αυτής της θεωρίας.
Το ένα είναι με οξεία την κορυφή και ψηλότερο από τα άλλα. Στην κορυφή του βρίσκεται ο υπεύθυνος του πειράματος ο κ. Ο (όμικρον), το κέντρο όλων των παρισταμένων. Είναι το συνειδητό παρόν, η εξωτερίκευση μιας δυνατής αντικειμενικής, υπαρκτής και δρώσης συνείδησης αναμφισβήτητης. Ύστερα το δεύτερο τρίγωνο, που η βάση του είναι πιο πάνω από τη βάση του πρώτου, αλλά η κορυφή του φτάνει απόλυτα στο ίδιο σημείο με την κορυφή του πρώτου (Ή γωνία του αμβλεία).
Ύστερα στο τρίτο τρίγωνο πιο πάνω από τη βάση του δεύτερου, φτάνει η κορυφή του στην κορυφή του πρώτου και του δεύτερου. Να και το πρωτότυπο σχεδίασμα συνεργασίας των πολυγωνικών με το καθορισμένο κέντρο, την υπαρκτή και αναμφισβήτητη συνείδηση.
Αυτόματα κέντρα και οι δράσεις τους Ο = ανώτερο ψυχικό κέντρο που συνδέεται με τα κατώτερα αυτοματικά και ψυχικά κέντρα με γραμμές διάστικτες. Δεξιά τα κέντρα ΑVT. Ακοή, όραση, αφή. Κέντρα των αισθήσεων. Αριστερά. Τα κέντρα Κ = Γενική κίνηση. Μ = έναρθρος λόγος. Ε = γραφή (κινητήρια κέντρα).
Πρακτική εφαρμογή και εξήγηση της μετάθεσης και περιστροφής τραπεζιδίου
Κάμποσοι πειραματιστές βρίσκονται ολόγυρα στο τραπεζάκι και τα χέρια τους ακουμπισμένα, σχηματίζουν την κλασσική αλυσίδα.
Το κέντρο όλων, ο κ. Όμικρον, είναι σοβαρό, δεν κοροϊδεύει ούτε και επιτρέπει στους παρακαθημένους αυτή την πράξη.
Όλοι τους είναι σοβαροί και δε μιλούν ανάμεσά τους. Να η πρώτη τοποθέτηση του καθενός στο πολύγωνο του, σε προσοχή αναμονής, πράγμα που σημαίνει, ότι ο πειραματισμός άρχισε θεληματικά από τους πειραματιζόμενους και θα συνεχισθεί ΠΟΛΥΓΩΝΙΚΑ. Το Ο (όμικρον) προεδρεύει, γίνεται συντονιστής και τελικά θα διαπιστώσει τα αποτελέσματα, αν φυσικά παρουσιασθούν. Τώρα όμως αδιαφορεί. Δε συμβουλεύει και δεν καθοδηγεί. Αφήνει κάθε έλεγχο και αφαιρείται μέσα στα άγνωστα. Έτσι το πολύγωνο, κάθε πολύγωνο από τα παρόντα θα προεδρεύσει στη διεξαγωγή του εξελισσόμενου πειράματος…
Ύστερα… Από μια άχρονη στιγμή, ξεκινά ένα πολύγωνο. Δίχως ο κ. Όμικρον να γνωρίζει η να ειδοποιηθεί, γίνεται μια άθελη και μη συνειδητή κίνηση… Ένας από τους συμπειραματιζόμενους, ο πιο νευρικός και πιο ευαίσθητος, με την ιδέα της περιστροφής του τραπεζιού, τη μόνη που ο κ. Όμικρον επέβαλε σαν σκοπό του πειραματισμού, θα δράσει. Είναι γνωστό… Αυτή η ιδέα διατηρείται σε καθένα από τα πολύγωνα και κάποιο απ’ αυτά θα την υλοποιήσει. Ένας απ’ αυτούς σπρώχνει άθελα του, δίχως να το γνωρίζει και δίχως να το επιδιώκει. Είναι η πρώτη κίνηση του νευρικού η πολύ ευαίσθητου της ομήγυρης.
Τότε όλα τα άλλα τα πολύγωνα, παρασυρόμενα από την πρώτη πράξη, σπρώχνουν προς την αυτή κατεύθυνση, αλλά πάντοτε ασυνείδητα, δίχως να το επιδιώκουν η να το θέλουν, με μια μεγάλη και αυξανόμενη ενέργεια.
Εκείνη η στιγμή είναι ο τρίτος χρόνος – φάση.
Η δεύτερη είναι η δράση – πράξη – ενέργεια του πιο υπερευαίσθητου, που σπρώχνει δίχως να το καταλάβει, δίχως να το ξέρει και να το πιστεύει.
Η τρίτη είναι η ομαδική πράξη, που προέρχεται από τις δυο πρώτες και όπου όλοι δίχως να το θέλουν, να το γνωρίζουν, να το επιδιώκουν, σπρώχνουν το τραπεζάκι… Κατάπληκτος ο κ. Ο βλέπει να στριφογυρίζει το τραπεζάκι και χωρίς ο ίδιος να καταλαβαίνει ότι το πολύγωνο του που είχε διαλυθεί, είναι ο δράστης του περίεργου φαινομένου και ο πραγματικός κινητήρας του τραπεζιδίου, (DR. GRASSET. L’ OCCULTISME HIER ET UJOYRD’UI. LE MERVEILLEUX PRECIENTIFIQUE).
Όλες οι μαντικές περιορίζονται να ευνοούν την πολυγωνική διάσπαση. Ο συμβουλευόμενος το μέντιουμ, με τις άθελες και αδιόρατες αντιδράσεις του, οδηγεί το μάντη που βρίσκεται σε κατάσταση υπερευαισθησίας, σε σύλληψη αυτών που ασυνείδητα εκδηλώνει ο συμβουλευόμενος το διάμεσο.
Κατά το DR. GRASSET αυτός που θα διαλυθεί, το πολύγωνο του θα διασπασθεί μέσα στα αδελφικά πολύγωνα και θα δώσει την αρχή, την κινητήρια δύναμη, την έναρξη του φαινομένου.
Να το μέντιουμ πως ενεργεί πάντοτε κατά το DR. GRASSET.
Το κάθε διάμεσο είναι προικισμένο με μια πολυγωνική φαντασία και ταυτόχρονα μεταβάλλει αυτή τη φαντασία του, σε δύναμη διάλυσης πάνω στο πολύγωνο.
Ακόμα ο συνεργάτης του DR. CROCA συμπληρώνει τα εξής: «Τα πνευματιστικά φαινόμενα εξηγούνται με τον παθολογικό αυτοματισμό του μέντιουμ, μεγαλωμένο από τον κανονικό ψυχολογικό αυτοματισμό των παρισταμένων». Βλέπε σύγγραμμα του L’ HYPNOTISME SCIENTI-FIQUE DR CROCA, PARIS 1900.
Έτσι μπορούμε κατά τους GRASSET και CROCA να εξηγήσουμε τις πνευματιστικής ενσωματώσεις…: «Ένα μέντιουμ που μέσα του έρχεται να ενσαρκωθεί ένα πνεύμα, είναι ένα άτομο που αλλάζει προσωπικότητα. Αλλά ακριβώς, όπως στον υπνωτισμό, εκείνο που αλλάζει είναι η πολυγωνική προσωπικότητα, η οποία προσαρμόζεται στις διαδοχικά υποβαλλόμενες η εφευρισκόμενες υποθέσεις».
Η πολυγωνική σκιά καλύπτει την Παραψυχολογία και το πολυγωνικό αδιαπέραστο τείχος κλείνει τις πόρτες μιας αλήθειας που μπορεί να αλιευθεί με βαθύτερες σκέψεις, δίχως να απορρίψει την πολυγωνική πραγματικότητα.
Τα χωρίς επαφή φυσικά φαινόμενα, όπως οι προσφορές – προσκομίσεις, οι υλοποιήσεις, τα φαντάσματα, θα ξέφευγαν από την πολυγωνική ερμηνεία, αν έλειπε η γνωστή απάτη των διαμέσων – μέντιουμ.
Πόσες τέτοιες απάτες ξεσκεπάσθηκαν και πόσα τέτοια δεν παρουσίασε η ψευτοταχυδακτυλουργία.
Μέσα στις τραγικές αμφιβολίες του γιατρού GRASSET, κρύβεται η άγνοια, που όσο κι αν προσπαθήσει ένας ξένος από την εσωτερική αλήθεια, δε θα μπορέσει να βρεθεί μέσα στο μονοπάτι της αλήθειας.
Τέλος ο ίδιος παραδέχτηκε τη συμβολή του υπνωτισμού, της υποβολής και της τηλεπάθειας. Τότε αν όλα αυτά συναντηθούν ποια πρέπει και ποια μπορεί να είναι η αλήθεια;
Η επιστήμη γενικά δεν είπε ακόμα την τελευταία λέξη της πάνω στην ESP και PK, στην παρ’ αίσθηση αντίληψη, και στην ψυχοκίνηση των άψυχων αντικειμένων…
Όμως ίσως αυτή η αναζητούμενη αλήθεια να υπάρχει και να βρίσκεται κοντά μας τόσο πολύ, που αν εκτείνουμε το χέρι μας, όσο μας επιτρέπεται, θα την πιάσουμε και θα την κρατήσουμε μαζί μας.
Η ψυχή μας χρησιμοποιεί δικές της πολυάριθμες υπεραισθήσεις, 103 τον αριθμό, που εκδηλώνονται κάθε στιγμή, όταν η συνείδηση αδρανεί. Αυτές οι υπεραισθήσεις της ψυχής είναι ακτινοβολίες, που διαπερνούν όλα τα φυσικά και τεχνητά εμπόδια.
Κατά τη διάρκεια του φαινομένου της παρ’ αίσθησης αντίληψης πραγμάτων και γεγονότων, μπορεί να είναι σε δραστηριότητα η συνείδηση – εγρήγορση η να έχει ναρκωθεί. Όμως δεν είναι μόνιμη η κατάσταση αυτή, γιατί η υποσυνείδηση έχει μια σφήνα μόνο βάλει στη συνείδηση και προβάλλει μια ακτίνα της, να δει και να βολιδοσκοπήσει τα γεγονότα και ένα μέρος της αντίληψης αυτής εγγράφει και χαράσσει στο φυσικό εγκέφαλο.
Να γιατί η παραίσθηση αντίληψη είναι βραχυτάτη και συζητείται η παρουσία της η η δραστηριοποίηση της μέσα στον κόσμο της μορφής…
Συμβαίνει όμως και το αντίθετο, αυτών που είπαμε. Αντί να στείλει προς τα έξω, στο φυσικό μας κόσμο, την ακτίνα της η τις ακτίνες της, στέλνει προς τα μέσα η μάλλον τραβά προς τα μέσα τη συνείδηση – εγρήγορση και ενώνει το φυσικό εγκέφαλο με το δικό της κόσμο, οπότε δίνει τις παραισθητικές εικόνες, που είναι τα συμπτώματα των παραισθητικών και των ψυχοπαθών.
Ακόμα οι ψυχικές ακτινοβολίες, κατά την Εσωτερική Επιστήμη, δε φτάνουν μόνον προς τα έξω (εξωστρέφεια), άλλα ανέρχονται η εισέρχονται στα άνω και στα μέσα και επικοινωνούν με άλλου είδους διαστάσεις, όπως σας αναφέρω στα άλλα μου κεφάλαια του ίδιου τεύχους (εσωστρέφεια).
Παρουσιάζονται στιγμές, που ο φυσικός εγκέφαλος ανταποκρίνεται στους ερεθισμούς αυτών των ακτινοβολιών της ψυχής, οι οποίες ακτινοβολίες επιστρέφοντας με τις πληροφορίες τους και τις εντυπώσεις τους, προσκρούουν πάνω στο σώμα μας και ιδιαίτερα πάνω στα κύτταρα του φυσικοεγκεφάλου.
Τότε γίνεται μια εγγραφή, ένας σπάνιος συντονισμός της ψυχικής λήψης των ακτινοβολιών και του φυσικού εγκεφάλου.
Αυτή είναι η πραγματική παρ’ αίσθηση αντίληψη η η πρόσληψη, πέραν των αισθήσεων ESP. Την τύχη της αληθινής παρ’ αίσθησης αντίληψης έχουν μόνον όσοι έχουν την ικανότητα να συντονίζονται με την αόρατη υπεραληθινή πραγματικότητα και να εγγράφουν σωστά τους ερεθισμούς των ψυχικών ακτινοβολιών πάνω στο φυσικό εγκέφαλο. Τέτοιοι άνθρωποι, είναι… Οι Μύστες, των οποίων η ψυχοπνευματική ανώτερη εξέλιξη και εμπειρία, τους επιτρέπει συντονισμό με ανώτερες παλμοδονήσεις και μεταφορά αυτών (των παλμοδονήσεων) με σύμβολα, που είτε σαν λόγος προφορικός η γραπτός επιτελεί στην πρόοδο και εξέλιξη, την πνευματική, του ανθρώπινου γένους.
Είναι οξύμωρο το σχήμα να αγωνίζεται μια εξωτερική επιστήμη να εξηγήσει της ψυχής τις άπειρες και άγνωστες ιδιότητες και δραστηριότητες, τις οποίες μόνον ο εσωτερισμός κατέχει, αφού είναι και ο… τομέας του.