Η θρησκευτική μας παράδοση μάς έχει δώσει 10 αυστηρές εντολές που σκοπό είχαν να βάλουν κάποιους κανόνες στις κοινωνίες των ανθρώπων και 7 «θανάσιμα αμαρτήματα» με τα οποία έχει να παλέψει κάποιος που θέλει να βαδίσει στο μονοπάτι της πνευματικής εξέλιξης.
Ένα από αυτά τα αμαρτήματα είναι και η οκνηρία που τα λεξικά ορίζουν σαν έλλειψη ζωηρότητας και ενεργητικότητας. Αυτό από μόνο του δεν δείχνει να είναι αμάρτημα. Ωστόσο, δεν μπορεί να είναι τυχαίο πως όλες οι πνευματικές παραδόσεις προσπαθούν να καταπολεμήσουν την οκνηρία.
Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν το «αργία μήτηρ πάσης κακίας» και στα μοναστήρια οι μοναχοί έχουν στο πρόγραμμά τους κάποια σωματική εργασία. Αυτό γίνεται επειδή προφανώς κάποιες δουλειές πρέπει να γίνουν για να εξασφαλιστεί η διαβίωση στις συχνά δύσκολες συνθήκες αλλά και για άλλους λόγους: για να υπάρχει πειθαρχία, το σώμα να διατηρείται σε καλή κατάσταση, το μυαλό να μην ασχολείται με περιττές σκέψεις και μέσα από την προσωπική εργασία να υπάρχει προσφορά στον συνάνθρωπο.
Το ίδιο όμως συμβαίνει και σε άλλες παραδόσεις. Χαρακτηριστική είναι η ιστοριούλα που κυκλοφορεί από τη βουδιστική παράδοση: βρήκαν κάποιους φωτισμένους βουδιστές μοναχούς και τους ρώτησαν τι έκαναν πριν φτάσουν στη φώτιση. Η απάντηση ήταν «κόβαμε ξύλα, κουβαλάγαμε νερό». Ύστερα τους ρώτησαν τι κάνουν μετά τη φώτιση και η απάντηση ήταν η ίδια «κόβουμε ξύλα, κουβαλάμε νερό». Το είδος της εργασίας δεν δείχνει το πνευματικό μας επίπεδο και η καθημερινή ρουτίνα δεν αποτελεί εμπόδιο στην εργασία που έχουμε να κάνουμε με τον εαυτό μας.
Είναι η στάση μας απέναντι στην εργασία που κάνει τη διαφορά. Αλλά και στη γιόγκικη παράδοση, η κάρμα γιόγκα (γιόγκα της δράσης) θεωρείται ένας από τους πιο γρήγορους δρόμους για να «κάψεις» το κάρμα. Βέβαια, και οι γερμανοί ναζί έλεγαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης το «η εργασία ελευθερώνει». Αλλά ακόμα κι εκεί, που μάλλον είναι ό,τι πιο κοντινό στην κόλαση δημιούργησε ο άνθρωπος, με την κατάλληλη στάση μπορούμε να δούμε ότι τελικά «η ζωή είναι ωραία». Τουλάχιστον έτσι το είδε ο Roberto Benigni στο La vita e Bella.
Για να καταλάβουμε όμως τη σημασία της έννοιας, θα πρέπει να πάμε στην παλιότερη ονομασία του αμαρτήματος αυτού, που λεγόταν «ακηδία». Μια λέξη που σήμερα μάλλον λίγοι γνωρίζουν και τείνει εκλείψει από τα λεξικά της νέας ελληνικής.
Η ακηδία λοιπόν είναι σύνθετη λέξη από το στερητικό «α» και τη λέξη «κηδός» που σημαίνει έλλειψη φροντίδας. Αυτή η τελευταία λέξη έχει μείνει μέχρι τις μέρες μας στη λέξη κηδεμόνας (αυτός που φροντίζει) αλλά και κηδεία. Ακηδία λοιπόν είναι η έλλειψη φροντίδας και σύμφωνα με την εκκλησία, η έλλειψη φροντίδας για τη σωτηρία μας. Αν θέλουμε να το δούμε πιο γενικά, είναι η έλλειψη φροντίδας για όλα όσα είναι σημαντικά στη ζωή μας.
Πέφτουμε λοιπόν στο αμάρτημα της οκνηρίας / ακηδίας, όχι όταν είμαστε γενικά τεμπέληδες αλλά όταν ξοδεύουμε την ενεργητικότητά μας σε ασήμαντα πράγματα, παραμελώντας αυτά που είναι πραγματικά σπουδαία. Σκεφτείτε για παράδειγμα ένα γονέα που δεν βρίσκει χρόνο να αφιερώσει στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού του αλλά γράφει διαρκώς υπερωρίες στη δουλειά του. Έναν φοιτητή που δεν προλαβαίνει να διαβάσει για το πτυχίο του αλλά πάει συνέχεια για μπάλα με τους φίλους του ή έναν αθλητή που ονειρεύεται μια συμμετοχή στους ολυμπιακούς, όμως δεν έχει χρόνο για προπόνηση αφού περνάει πολλές ώρες σε κοινωνικές συναναστροφές. Όλοι τους μπορεί να φαίνονται και να είναι ενεργητικότατοι αλλά έχουν πέσει στο αμάρτημα της ακηδίας, αν υποθέσουμε ότι η διαπαιδαγώγηση του παιδιού, το πτυχίο και η συμμετοχή στους ολυμπιακούς είναι πράγματι σημαντικά γι’ αυτούς. Έχοντας λοιπόν ξεκαθαρίσει τη φύση του αμαρτήματος ας δούμε τώρα την αστρολογική του διάσταση.
Αστρολογικοί Παράγοντες
Για να προφυλαχτούμε από την οκνηρία, έτσι όπως την ορίσαμε, θα πρέπει καταρχήν να έχουμε απόθεμα ενέργειας, κάτι που παραδοσιακά μας δίνει ο Άρης. Επίσης, η έμφαση του χάρτη σε ζώδια της Φωτιάς εξασφαλίζει έναν ενθουσιασμό που δύσκολα θα μας επιτρέψει να βαλτώσουμε. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό, αφού εκτός από ενεργητικότητα χρειαζόμαστε και μια σωστή κατεύθυνση για να τη διοχετεύσουμε ώστε να μη σπαταληθεί άδικα. Χρειαζόμαστε ένα στόχο που να μας εμπνέει κι ένα σύστημα αξιών στο οποίο πραγματικά να πιστεύουμε. Αυτά συνήθως τα δίνει η Αφροδίτη.
Αν φύγουμε από τα στενά όρια του εαυτού μας και ψάξουμε για αξίες / στόχους στο κοινωνικό περιβάλλον, λειτουργούμε και με το Δία μας ενώ αν υπερβούμε τελείως τον ατομικό μας εαυτό, τότε μπορούμε να κοιτάξουμε και τους εξωκρόνιους πλανήτες. Όμως στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εξωκρόνιοι επιβάλλουν στον άνθρωπο τις επιταγές του συνόλου και ο άνθρωπος απλά αντιδρά στις επιταγές αυτές. Η αντίθετη πορεία, της συνειδητής δράσης με τη λειτουργία των εξωκρόνιων είναι για πολύ λίγους.
Έχοντας εξασφαλίσει την απαιτούμενη ενέργεια και το στόχο, αυτό που μας μένει είναι η απαραίτητη πειθαρχία που θα μας βοηθήσει να μην παρεκκλίνουμε στην πορεία μας. Η επίτευξη στόχων που αξίζουν τον κόπο, όπως αυτοί που αναφέρθηκαν παραπάνω, δεν γίνεται μέσα σε μια μέρα αλλά απαιτείται συνήθως μια μακρά πορεία. Έτσι λοιπόν, χρειαζόμαστε έναν Κρόνο που να μας διορθώνει κάθε φορά που διαλέγουμε το εύκολο και όχι το σημαντικό.
Ένας δυνατός Ερμής είναι πάντα χρήσιμος αλλά και επικίνδυνος για το θέμα που συζητάμε αφού η υπερβολική κοινωνικότητα μπορεί να μας αποσπάσει από τα σημαντικά, γεμίζοντας τον χρόνο μας με πράγματα δευτερευούσης σημασίας. Το ίδιο ισχύει σ’ ένα βαθμό και για το Δία λόγω της τάσης του στην υπερβολή. Όσο αναφορά στα Φώτα (Ήλιο και Σελήνη) νομίζω ότι μπορούμε να τα εξαιρέσουμε από τους παράγοντες που δείχνουν οκνηρία. Με άλλα λόγια, θα ήταν τραγική γενίκευση να λέγαμε ότι υπάρχουν οκνηρά ζώδια.
Όμως, αντί να μιλάμε γενικά για τους αστρολογικούς παράγοντες της οκνηρίας, θα ήταν πιο χρήσιμο να εξετάσουμε συγκεκριμένα παραδείγματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνήθως χρησιμοποιούμε χάρτες διασήμων για τη ζωή των οποίων ξέρουμε αρκετά πράγματα που μπορούμε να τα δούμε και στον χάρτη τους. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι κάποιος που είναι από τη φύση του οκνηρός, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει διάσημος. Ωστόσο η οκνηρία δεν χρειάζεται να είναι εκ γενετής χαρακτηριστικό, μπορεί να προκύψει σε όλους μας σε κάποια φάση της ζωής μας. Δύο τέτοια παραδείγματα θα εξετάσουμε στη συνέχεια.
Ο Elvis Presley, οκνηρός πάνω στο θρόνο του βασιλιά
Το πρώτο παράδειγμα είναι ο «βασιλιάς» του rock ‘n roll Elvis Presley ο οποίος ανέβηκε στην κορυφή της επιτυχίας πολύ νέος χαράζοντας νέους δρόμους στη μουσική τη δεκαετία του 1950, όταν οι μουσικοί παραγωγοί έψαχναν για έναν λευκό με νέγρικο ήχο. Στη συνέχεια, τη δεκαετία του 1960, τα ενδιαφέροντά του διαφοροποιήθηκαν, σταμάτησε τις ζωντανές εμφανίσεις και αρκέστηκε στο να πρωταγωνιστεί σε μέτριες ταινίες του Hollywood. Η μουσική προχώρησε χωρίς αυτόν, καινούργια ινδάλματα εμφανίστηκαν κι έτσι η δεκαετία του 1970 βρήκε τον Presley υπέρβαρο και εξαρτημένο από ναρκωτικά. Τελικά πέθανε το 1977 σε ηλικία μόλις 42 χρονών. Αυτή η τάση του Presley να αναπαυτεί πάνω στις δάφνες του, να αποφύγει κάθε ρίσκο, να μη δοκιμάσει κάτι καινούργιο ενώ ήταν ήδη το σημείο αναφοράς μιας «επανάστασης», είναι μια μορφή οκνηρίας που μπορούμε να δούμε.
Ο παρακάτω τριπλός χάρτης έχει το γενέθλιο χάρτη του Presley στο εσωτερικό και προόδους (ο ενδιάμεσος χάρτης), διελεύσεις (ο εξωτερικός χάρτης) για τα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Δεν θα κάνουμε εδώ ολοκληρωμένη ανάλυσή του χάρτη του αλλά αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Presley γεννήθηκε όταν Πλούτωνας και Ουρανός σχημάτιζαν τετράγωνο στα παρορμητικά (όπως και στις μέρες μας δηλαδή) και μάλιστα στην περίπτωση του ήταν Ταυ τετράγωνο με την τριπλή σύνοδο Ήλιου, Ερμή και Αφροδίτης στον Αιγόκερο. Ο Ουρανός στον Κριό ήταν στην κορυφή του Ταυ. Ο Ουρανός είναι και ο μοναδικός πλανήτης σε ζώδιο της Φωτιάς αλλά βέβαια ο Ωροσκόπος είναι στον Τοξότη.
Το συγκεκριμένο Ταυ βοήθησε πολύ τον Presley να υιοθετήσει τον ρόλο του επαναστάτη και η παρουσία του Ουρανού πάνω στην ακμή του 5ου δείχνει την καλλιτεχνική κατεύθυνση. Την ίδια καλλιτεχνική φλέβα δείχνει και το τρίγωνο Ποσειδώνα – Ήλιου, με το Δία σε εξάγωνο και με τους δύο. Γενικά η παρουσία των τριών εξωκρόνιων στο δυτικό κομμάτι του χάρτη βοήθησε τον Presley να αφουγκραστεί τις ανάγκες της γενιάς του και να τις εκφράσει. Με τη Σελήνη στους Ιχθείς ήταν ιδιαίτερα δεκτικός και ευαίσθητος στις ανάγκες αυτές αλλά και με τον Ήλιο στον Αιγόκερο δεν του έλειπε η φιλοδοξία να αναρριχηθεί στο θρόνο του «βασιλιά».
Είναι ένας γενέθλιος χάρτης που δεν δείχνει να αφορά το θέμα μας, κάτι που βέβαια δεν είναι παράξενο μιας και μιλάμε για έναν τόσο επιτυχημένο καλλιτέχνη. Σαν μοναδικά «ύποπτα» σημεία θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τους 7 πλανήτες (ανάμεσά τους και τα Φώτα) σε ζώδια της Γης και του Νερού καθώς επίσης και τον Άρη σε αδυναμία στον Ζυγό. Επίσης ο Άρης βρίσκεται αρκετά πίσω από τον Ήλιο στο ζωδιακό κύκλο που σημαίνει ότι κινείται σχετικά αργά και η ταχύτητά του στο προοδευμένο ωροσκόπιο συνεχώς θα μειώνεται.
Αυτό που ψάχνουμε να βρούμε είναι γιατί ο Presley έμεινε στα κεκτημένα χάνοντας την αρχική του ορμή και επιθυμία να βρίσκεται στην πρωτοπορία της εποχής του, παρόλο που ήταν πολύ νέος, ούτε 30 χρονών.
Την εποχή που η αμερικάνικη μουσική σκηνή βίωνε τη «βρετανική επιδρομή», ο ίδιος μάλλον ένιωθε ήδη βετεράνος και είχε μεταβληθεί από επαναστάτη σε διασκεδαστή για όλη την οικογένεια. Είναι σίγουρο ότι δεν ένοιωθε καθόλου καλά με την τροπή αυτή αλλά δεν έκανε και πολλά για να την αλλάξει. Βέβαια, και μόνο η παρουσία Ήλιου / Ερμή / Αφροδίτης στον Αιγόκερο δείχνει πως δεν θα ρισκάρει εύκολα τα κεκτημένα κι όταν καταφέρει να αναρριχηθεί στο θρόνο του βασιλιά θα κάνει ό,τι μπορεί για να μείνει εκεί.
Ας δούμε όμως τι συνέβη στον χάρτη του στη δεκαετία του ’60. Οι διελεύσεις / πρόοδοι είναι υπολογισμένοι για την 1η Ιανουαρίου του 1965, ωστόσο δεν εξετάζουμε μόνο τη συγκεκριμένη ημερομηνία αλλά ολόκληρη την περίοδο εκείνη. Άλλωστε, η συγκεκριμένη περίοδος βρίσκεται στο κέντρο της οκνηρίας του Presley αφού η προηγούμενη συναυλία που είχε δώσει ήταν το 1961 και η επόμενη το 1968.
Βλέπουμε καταρχήν ότι η σύνοδος Ουρανού – Πλούτωνα (κεντρικό αστρολογικό για όλη τη δεκαετία του ’60) συνέβη πάνω στο γενέθλιο Ποσειδώνα του, με Κρόνο και Χείρωνα να βρίσκονται απέναντι του. Ο ίδιος ο transit Ποσειδώνας ήταν πάνω στο γενέθλιο Δία. Ο προοδευμένος Άρης που εξακολουθούσε να βρίσκεται στο Ζυγό ήταν σε τετράγωνο με το γενέθλιο Ερμή κι έτσι ουσιαστικά σχημάτιζε ένα Σταυρό στα παρορμητικά μαζί με το γενέθλιο Ταυ. Ερμής και Αφροδίτη από πρόοδο περάσανε στους Ιχθείς, ενώ ο Δίας (κυβερνήτης του Ωροσκόπου) μπήκε στον 12ο οίκο.
Είναι λοιπόν προφανές ότι την περίοδο εκείνη βίωνε πολύ ποσειδώνια ενέργεια με τη σύνοδο Ουρανού / Πλούτωνα να συμβαίνει πολύ κοντά στον Ποσειδώνα του και σε τρίγωνο ακριβείας με το γενέθλιο Ήλιο του, ενώ ο transit Ποσειδώνας πέρναγε από τον κυβερνήτη του Ωροσκόπου του. Έτσι, το γενέθλιο τετράγωνο Ουρανού / Πλούτωνα που σχημάτιζε Ταυ με τον Ήλιο στον Αιγόκερο, είχε πια μετατραπεί σε σύνοδο που σχημάτιζε τρίγωνο με τον Ήλιο του.
Αντίστοιχα, η επιθυμία να εκφράσει το ανικανοποίητο της γενιάς του και να ανατρέψει το κατεστημένο, είχε πέσει σε ύφεση μέσα στη σιγουριά ότι αποτελεί ήδη τον βασιλιά της γενιάς του και το καινούργιο κατεστημένο. Ουρανός και Πλούτωνας είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους και έδειχναν να προσφέρουν μια σίγουρη προστασία στον Ήλιο του. Τα κεκτημένα του δεν φαίνονταν να κινδυνεύουν.
Ο Ποσειδώνας εύκολα δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι αυτή η σιγουριά θα κρατήσει για πάντα, ότι ο μύθος του δεν θα σβήσει ποτέ και θα είναι συνέχεια «στον αφρό», αρκεί να μην αλλάξει κάτι. Δεν είναι γνωστό πότε ξεκίνησε η εξάρτησή του από ναρκωτικές ουσίες αλλά δεν θα είναι περίεργο αν ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’60.
Παράλληλα, από το 1959, Ερμής και Αφροδίτη στην προοδευμένη κίνηση τους είχαν περάσει στους Ιχθείς. Για την Αφροδίτη είναι το ζώδιο της έξαρσής της ενώ για το Ερμή είναι το ζώδιο αδυναμίας και πτώσης του.
Και οι δύο θέσεις δεν ευνοούν τις επαναστάσεις. Ο μεν αδύναμος Ερμής λόγω απουσίας καθαρής σκέψης, η δε Αφροδίτη σε έξαρση επειδή περνάει ήδη μια χαρά για να ρισκάρει κάτι άλλο. Ο Ερμής είχε και έναν άλλο λόγο να μη βοηθάει στην καθαρή σκέψη αφού την χρονιά εκείνη ήταν στάσιμος στον Ουρανό και γύρισε ανάδρομος (πάντα στην προοδευμένη κίνησή του).
Όσο αναφορά τον προοδευμένο Άρη, βλέπουμε ότι στα σχεδόν 30 χρόνια της μέχρι τότε ζωής του, μετακινήθηκε μόνο 10 μοίρες, που σημαίνει πως όσο και να ζούσε, δεν θα έφευγε ποτέ από το Ζυγό. Αν ο Presley είχε ζήσει μια φυσιολογική σε διάρκεια ζωή, απλά ο Άρης θα γύρναγε κάποια στιγμή ανάδρομος, πάντα όμως στο ζώδιο της αδυναμίας του. Είπαμε και πριν ότι από τη θέση αυτή ο Άρης μετέτρεψε το γενέθλιο Ταυ στα παρορμητικά σε Σταυρό. Θεωρητικά θα μπορούσε να ενεργοποιήσει τη δυναμική του γενέθλιου χάρτη. Αλλά ήταν πολύ αδύναμος για κάτι τέτοιο. Ένας Άρης στο Ζυγό ψάχνει πάντα την επιβεβαίωση, όμως έτσι δεν μπορούν να γίνουν επαναστάσεις και ρήξεις με το κατεστημένο. Πολύ περισσότερο αφού ο συγκεκριμένος Άρης κινούταν με ταχύτητα μόλις 10 λεπτά της μοίρας κάθε μέρα / χρόνο.
Φυσικά, ο γενέθλιος χάρτης πάντα ισχύει και ο Presley ποτέ δεν ήταν ικανοποιημένος με την εξέλιξη αυτή. Έτσι έψαχνε τρόπους να ξαναγυρίσει στο προσκήνιο και από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 άρχισε πάλι να δισκογραφεί και να δίνει συναυλίες, μάλιστα με σημαντική επιτυχία. Όμως η παρατεταμένη οκνηρία είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει το τραίνο και πλέον αποτελούσε ουσιαστικά μια φιγούρα ρετρό. Έμεινε στα κεκτημένα αποφεύγοντας κάθε πιθανότητα ρήξης.
Μιλώντας για γενέθλιο χάρτη, αξίζει να αναφέρουμε τη θέση των Δεσμών της Σελήνης. Ο Βόρειος Δεσμός ήταν στον Υδροχόο και ο Νότιος στο Λέοντα. Αυτό που είχε πραγματικό νόημα για τον Presley ήταν η ρήξη με το κατεστημένο, όμως η θέση του βασιλιά ήταν πολύ ελκυστική για να την αρνηθεί. Έτσι, έπεσε στο «θανάσιμο» αμάρτημα της ακηδίας. Στην περίπτωσή του, ο όρος «θανάσιμο» μάλλον θα μπορούσε να μπει και χωρίς τα εισαγωγικά.
Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, οκνηροί μέσα στη φούσκα της ευδαιμονίας μας
Το δεύτερο παράδειγμα που θα εξετάσουμε, είναι από τον χώρο της πολιτικής αστρολογίας. Συγκεκριμένα θα ψάξουμε για ενδείξεις οκνηρίας στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης. Τις τελευταίες δεκαετίες, η Ελλάδα πέρασε την πιο άνετη περίοδο στην πολυτάραχη, σύγχρονη ιστορία της. Ωστόσο το πολύ χρήμα που κυκλοφόρησε, μεταφράστηκε σε περιττές θέσεις στο δημόσιο, επιδοτήσεις χωρίς αντίκρισμα και διαφθορά. Σε συνδυασμό με την αθρόα είσοδο μεταναστών, βρήκαμε φτηνά εργατικά χέρια για τις βαριές δουλειές κι έτσι κάπου ξεχάσαμε να δουλεύουμε, πιστεύοντας ότι η ψεύτικη αυτή ευδαιμονία θα διαρκέσει για πάντα. Ας κάνουμε όμως μια απόπειρα αστρολογικής προσέγγισης της τάσης αυτής, με το γενέθλιο ωροσκόπιο της Ελλάδας που φτιάχνεται για το μεσημέρι στις 03/02/1830.
Είναι ένας χάρτης που έχει συζητηθεί αρκετά στο φόρουμ. Εδώ να πούμε μόνο ότι με Σελήνη και Ωροσκόπο στους Διδύμους και την αντίθεση Ήλιου / Κρόνου με τον Ήλιο σε αδυναμία, μας χαρακτηρίζει σαν κράτος μια δυσκολία στο να ωριμάσουμε. Με αυτήν την έμφυτη παιδικότητα είναι δύσκολο να κρατήσουμε μια σταθερή πορεία αφού συχνά παρασυρόμαστε σε ό,τι ικανοποιεί τις αισθήσεις μας. Άλλωστε έχουμε και την Αφροδίτη στην έξαρσή της στους Ιχθείς.
Ο Άρης είναι στον Τοξότη και η παρουσία του στον 7ο οίκο δείχνει τις άσχημες σχέσεις με τις γειτονικές χώρες αλλά πάντως είναι αρκετά ισχυρός σε ζώδιο της Φωτιάς και γωνιακό οίκο. Αρκεί να κάνουμε κτήμα μας την ενέργεια του Άρη και όχι να την προβάλλουμε στους άλλους.
Με άλλους δύο πλανήτες στα ζώδια της Φωτιάς και γενικά έναν πολύ εξωστρεφή χάρτη, η Ελλάδα δεν θα πρέπει να έχει θέμα οκνηρίας. Και πράγματι, στους σχεδόν 2 αιώνες της σύγχρονης ιστορίας της έχει καταφέρει πάρα πολλά αφού από ένα μικρό βασίλειο περιορισμένης έκτασης αρχικά, έφτασε να γίνει ένα σύγχρονο κράτος στα σημερινά της σύνορα. Τι συνέβη όμως τις τελευταίες δεκαετίες;
Το 1974, όταν ξεκίνησε η Μεταπολίτευση, ο Πλούτωνας ήταν σε αντίθεση με το γενέθλιο Πλούτωνα της Ελλάδας ενώ τώρα που τελειώνει αυτή η περίοδος, βρίσκεται σε τετράγωνο με την γενέθλια θέση του. Είναι χαρακτηριστικό πως ο transit Πλούτωνας σχημάτισε για πρώτη φορά τετράγωνο με τον γενέθλιο το 1919, όταν με την μικρασιατική εκστρατεία ολοκληρωνόταν οι προσπάθειες της Ελλάδας να επεκτείνει τα σύνορά της με πολέμους. Βλέπουμε λοιπόν πως οι όψεις 4ης αρμονικής του Πλούτωνα με τη γενέθλια θέση του ορίζουν κάποιες μεγάλες περιόδους στην ιστορία της Ελλάδας.
Όταν λοιπόν ξεκίναγε η Μεταπολίτευση, ο Πλούτωνας ήταν βέβαια στον 5ο γενέθλιο οίκο, ενώ ο Ποσειδώνας ήταν στον 7ο και ο Ουρανός στον 6ο. Συνεπώς, για τις επόμενες δεκαετίες, οι τρεις εξωκρόνιοι θα βρίσκονταν στο δυτικό κομμάτι του χάρτη και η χώρα μας είχε έναν διεθνή προσανατολισμό προσπαθώντας να συνδεθεί με άλλα κράτη και να γίνει ισότιμο μέλος στις ενώσεις τους. Ταυτόχρονα, στην προοδευμένη κίνηση, ο Άρης ήταν στους Ιχθείς, η Αφροδίτη στον Ταύρο και ο Ερμής στους Διδύμους.
Μάλιστα ο Ερμής είχε μπει στους Διδύμους το 1921 αλλά γύρισε ανάδρομος, συνεπώς έμεινε μεγάλο διάστημα στο ζώδιο της κυριαρχίας του. Αξίζει να σημειωθεί ότι γύρισε ορθόδρομος το 1974, όταν ξεκίναγε η καινούργια περίοδος για την Ελλάδα και το σημείο της στάσης του ήταν σε τετράγωνο απόλυτης ακριβείας με τους Δεσμούς της Σελήνης.
Είχαμε λοιπόν Αφροδίτη και Ερμή σε κυριαρχία αλλά τον Άρη σε σχετικά δυσμενή θέση στους Ιχθείς. Όπως είδαμε, ο γενέθλιος Άρης βρίσκεται στον Τοξότη και στην προοδευμένη του κίνηση μπήκε στον Αιγόκερο το 1852 όταν το νεοσύστατο κράτος έκανε τις πρώτες του προσπάθειες να επεκταθεί με επαναστατικά κινήματα στη Θεσσαλία, που είχαν σαν αποτέλεσμα την κατάληψη και κατοχή της πρωτεύουσας από άγλλο-γαλλικά στρατεύματα.
Ο Άρης στον Υδροχόο μπήκε το 1897, όταν η Ελλάδα ξεκίνησε τον ατυχή πόλεμο με την Τουρκία στα βόρεια σύνορα της χώρας που όμως ήταν ουσιαστικά και το ξεκίνημα του αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Στους Ιχθείς ο Άρης μπήκε το 1944, στο τέλος της γερμανικής κατοχής. Στα χρόνια του εμφυλίου ήταν σε τετράγωνο με τον Ωροσκόπο της χώρας και στα χρόνια της δικτατορίας ήταν σε τετράγωνο με τη γενέθλια θέση του.
Ο Άρης μπήκε στον Κριό το 2008 και αν οι προηγούμενες αλλαγές ζωδίου σηματοδοτούσαν την αρχή ή το τέλος κάποιου πολέμου, αυτή η τελευταία αλλαγή μάλλον είχε το χρώμα του οικονομικού πολέμου. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι έχουν γραφτεί πολλά για την είσοδο του Πλούτωνα στον Αιγόκερο το 2008, ειδικά για την Ελλάδα όμως αυτή η είσοδος συνοδεύτηκε και με όψη τετραγώνου με τον προοδευμένο Άρη. Μία όψη που έμεινε εντός μίας μοίρας ανοχής από τις αρχές του 2007 μέχρι τα τέλη του 2009.
Για να ξαναγυρίσουμε όμως στην αρχή της Μεταπολίτευσης, αποφασιστικό σημείο καμπής ήταν η είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ και οι εκλογές που ακολούθησαν το 1981. Εκείνη την περίοδο, η Αφροδίτη, στους Διδύμους πλέον, ήταν πάνω στον Ωροσκόπο της χώρας και ο transit Ουρανός σε αντίθεση, πάνω στην ακμή του 7ου οίκου. Ο κόσμος ήθελε να αφήσει πίσω του το παρελθόν, το αίτημα για αλλαγή ήταν έντονο, τόσο που έγινε και σύνθημα της εποχής.
Όμως την ίδια περίοδο ο προοδευμένος Άρης ήταν πάνω στο Νότιο Δεσμό στους Ιχθείς και ο κόσμος δεν έψαχνε την ουσιαστική υπέρβαση αλλά το να γίνει και ο ίδιος συμμέτοχος στο μοίρασμα της πίτας. Στη δεκαετία του 1980, ο Άρης σχημάτισε σύνοδο με τη γενέθλια Αφροδίτη (1983-1988) και μαζί με την παρουσία των προοδευμένων Ερμή και Αφροδίτης στους Διδύμους τονίστηκε η έμφαση στα διπλά ζώδια (Ιχθείς / Δίδυμοι).
Φαίνεται πως το έντονο μεταβλητό στοιχείο είχε σαν αποτέλεσμα να ξεχαστούν αρχές και πιστεύω των περασμένων δεκαετιών. Πλέον κυριάρχησαν τα κούφια λόγια, οι δημόσιες σχέσεις και η λογική της αρπαχτής. Φυσικό κι επόμενο ως ένα βαθμό αφού όταν το τραπέζι είναι στρωμένο, όλοι θέλουν να πάρουν το μερίδιο τους. Ταυτόχρονα, ο Ποσειδώνας πέρναγε από τον 8ο οίκο της χώρας, σχημάτισε μάλιστα και τριπλή σύνοδο με το γενέθλιο Δία, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι το πάρτι με τα λεφτά των άλλων δεν θα τελειώσει ποτέ.
Στη δεκαετία του 1990, είχαμε την επιστροφή Ποσειδώνα και Ουρανού στις γενέθλιες θέσεις τους, επιβεβαιώνοντας έτσι το ξεκίνημα μιας καινούργιας εποχής, αφήνοντας το παρελθόν οριστικά πίσω μας.
Σημείο καμπής της δεκαετίας εκείνης αλλά και όλης της Μεταπολίτευσης ήταν το 1996 όταν σχηματίστηκε η προοδευμένη Νέα Σελήνη στον Καρκίνο και ο transit Πλούτωνας έμπαινε στον 7ο οίκο της χώρας σχηματίζοντας αντίθεση με τον Ωροσκόπο. Ο θάνατος του Α. Παπανδρέου εκείνη τη χρονιά βοήθησε στην, έστω ρητορική, ρήξη με αμαρτίες του παρελθόντος και στη νέα προσπάθεια για«εκσυγχρονισμό» που έγινε πια το νέο σύνθημα.
Στα χρόνια που ακολούθησαν μάθαμε την οικονομία του χρηματιστηρίου, νιώσαμε να αναβαθμιζόμαστε αφού γίναμε δεκτοί στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και πιστέψαμε πως είμαστε στο κέντρο του κόσμου μέσα στη λάμψη των ολυμπιακών αγώνων. Μέχρι βέβαια να μας έρθει ο λογαριασμός που ακόμα δεν ξέρουμε πως θα τον πληρώσουμε.
Συνοψίζοντας για την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης και τα στοιχεία της οκνηρίας μας, είπαμε ότι από το γενέθλιο χάρτη του κράτους έχουμε μια έμφυτη παιδικότητα έως και αφέλεια. Μετά από μια μακρόχρονη περίοδο πολέμων, στερήσεων, φτώχειας κλπ. όπου η Ελλάδα πάλευε απομονωμένη στη γωνιά της, ξαφνικά ντύθηκε το ευρωπαϊκό κοστούμι, έγινε δεκτή στα μεγάλα σαλόνια, έκατσε στο τραπέζι με τα πλούσια φαγητά. Δεν ήθελε και πολύ για να πάρουν τα μυαλά μας αέρα.
Αστρολογικά ήταν μια περίοδος με έμφαση στους Διδύμους (προοδευμένοι Ερμής, Αφροδίτη στον 1ο οίκο του χάρτη και στη γενέθλια Σελήνη) και Ιχθείς (προοδευμένος Άρης στη γενέθλια Αφροδίτη και Νότιο Δεσμό) ενώ οι εξωκρόνιοι μας ζητούσαν να βγούμε από το καβούκι μας για να ζήσουμε τη μεγάλη ζωή. Το να λειτουργήσουμε στη βάση της μεταβλητής φύσης μας στον Αέρα και το Νερό δεν ήταν δύσκολο αφού αυτά είναι στοιχεία που τα έχουμε έντονα και στο γενέθλιο χάρτη.
Στη συγκεκριμένη περίοδο υπερτονίστηκαν ενώ δεν υπήρξε κάποιο φρένο πριν το γκρεμό. Θα βοηθούσε, για παράδειγμα, αν είχαμε υπόψη μας ότι ο Βόρειος Δεσμός της Σελήνης βρίσκεται στην Παρθένο. Καλή είναι η ευστροφία και η καπατσοσύνη αλλά δεν θα πρέπει να αφήνουμε τα πόδια μας από τη Γη, ούτε να εγκαταλείψουμε τη συστηματική και μεθοδική εργασία προς χάριν των μεγάλων ονείρων, του ασυγκράτητου ιδεαλισμού και των ατελείωτων προσδοκιών.
Κλείνοντας να πούμε ότι ο προοδευμένος Άρης έχει μεν περάσει στον Κριό αλλά κινείται πια πολύ αργά (περίπου 10 λεπτά της μοίρας κάθε μέρα / χρόνο). Έτσι θα φτάσει μόλις μέχρι την 3η μοίρα του και θα γυρίσει ανάδρομος για να επιστρέψει στους Ιχθείς. Θα χρειαστεί να περιμένουμε πάνω από έναν αιώνα μέχρι να μπει οριστικά πια στο ζώδιο της κυριαρχίας του. Το καλό με την πολιτική αστρολογία είναι ότι εκεί έχουμε άπλετο χρόνο, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας.
Επίλογος και συμπεράσματα
Εξετάσαμε δύο διαφορετικές περιπτώσεις οκνηρίας που εκτός από τις κοινά καταστροφικές συνέπειες, είχαν και κάποια κοινά αστρολογικά χαρακτηριστικά. Και στις δύο περιπτώσεις είχαμε έναν αργό προοδευμένο Άρη σε δύσκολο γι΄ αυτόν ζώδιο (Ζυγός και Ιχθείς). Επίσης και στις δύο περιπτώσεις Ερμής και Αφροδίτη στην προοδευμένη κίνησή τους ήταν στους Ιχθείς ή στους Διδύμους.
Έχουμε λοιπόν πολύ μεταβλητό στοιχείο σε Αέρα ή/και Νερό. Να θυμίσουμε βέβαια ότι δεν μιλάμε για οκνηρία με την καθημερινή σημασία της λέξης αλλά με την αρχική ή αν θέλετε τη θρησκευτική σημασία του αμαρτήματος της ακηδίας. Έτσι, οι υπερδραστήριοι Δίδυμοι μπορεί μόνο οκνηροί να μη δείχνουν αλλά με την επιπολαιότητα που συχνά τους χαρακτηρίζει δεν είναι δύσκολο να λοξοδρομήσουν και να χάσουν την αίσθηση του προορισμού.
Όμως, αν πρέπει να μας μείνει κάτι σαν συμπέρασμα δεν είναι βέβαια το να κατατάξουμε κάποια ζώδια σαν επικίνδυνα για οκνηρία / ακηδία. Αλλά το πρώτο που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως ακόμα κι αν ο γενέθλιος χάρτης με μια πρώτη ματιά δεν δείχνει τέτοια τάση, η οκνηρία / ακηδία μπορεί να μας βρει σε κάποια περίοδο της ζωής μας.
Και το δεύτερο είναι πως αν κάποια στιγμή νοιώθουμε όλα στη ζωή μας να είναι εύκολα και τα πάντα να έρχονται χωρίς προσπάθεια, καλό θα είναι να ψαχτούμε μήπως έχουμε πάρει εντελώς λάθος δρόμο. Δεν είναι σίγουρο, αλλά θα πρέπει να δούμε αν απλά έχουμε αφεθεί σ’ ένα δρόμο που άλλοι διαλέξανε για μας. Η θέση των Δεσμών της Σελήνης είναι μια καλή αφετηρία για να ξεκινήσει ένα τέτοιο ψάξιμο.
Δημήτρης Αντωνιάδης